De verschrikkelijke oorlog volgend op de militaire invasie van Rusland in Oekraïne, brengt een enorme vluchtelingenstroom op gang. Momenteel zijn al zo’n 3,7 miljoen Oekraïners hun land ontvlucht. Volgens de vluchtelingenorganisatie van de VN kan het aantal vluchtelingen oplopen tot vier miljoen, andere schattingen gaan zelfs tot 8 of 10 miljoen.

De snel groeiende groep vluchtelingen buiten Oekraïne bestaat voor 90 procent uit vrouwen en kinderen, en bovendien lijkt het erop dat het overgrote deel daarvan zo snel mogelijk, als de oorlog voorbij is, wil terugkeren naar Oekraïne. Vlaanderen zou tot 120.000 Oekraïense vluchtelingen te verwerken kunnen krijgen, waarvan volgens de burgemeester een kwart ofwel zo’n 30.000 Oekraïners in Antwerpen terecht zouden kunnen komen. Met zo’n tienduizend mensen telt Antwerpen reeds de grootste Russisch-Oekraïense gemeenschap van Vlaanderen. Sinds de start van de Russische inval ongeveer een maand geleden, op 24 februari, werden er in België al zo’n 25.000 Oekraïners geregistreerd.

Deze noodtoestand is allesbehalve gemakkelijk. Solidariteit met en steun voor het Oekraïense volk vanuit heel Europa, Vlaanderen en Antwerpen, is broodnodig. Net zoals gelukkig zovele Vlamingen biedt ook mijn partij het Vlaams Belang haar medeleven en steun, zowel menselijk, materieel als financieel. Zo organiseerden wij een inzamelactie ten voordele van de slachtoffers in Oekraïne en reden we naar de Pools-Oekraïense grens met een vrachtwagen vol met medicijnen, luiers, hygiënisch materiaal, dekens en andere basisproducten. Wij riepen al onze leden en sympathisanten op om, net als onze partij, een financiële bijdrage te leveren – ook al zijn het voor vele Vlamingen financieel loodzware tijden.

Omdat het Vlaams Belang altijd al consequent het rationele standpunt ‘opvang in eigen regio’ heeft gehuldigd, vinden wij dat de overheid in dit land haar verantwoordelijkheid moeten nemen. Helaas hebben de opeenvolgende Belgische regeringen het logische principe ‘opvang in eigen regio’ nooit gehanteerd, waardoor al onze opvangcentra nu overvol zitten met nepvluchtelingen uit Afrika en het Midden-Oosten, landen als Afghanistan, Syrië, Palestina, Eritrea, Somalië, Irak, Guinee en Turkije. Het is even schrijnend als onrechtvaardig en wraakroepend dat zo’n 30.000 opvangplekken in dit land daardoor vandaag niet beschikbaar zijn voor de gevluchte Oekraïense vrouwen en kinderen.

Ook in de huidige vluchtelingenstroom uit Oekraïne bevinden zich overigens nepvluchtelingen. Een op de drie vluchtelingen die nu in Frankrijk arriveert, zogenaamd uit Oekraïne, is geen Oekraïner.

Dat de federale regering dan maar is gaan aankloppen bij particulieren, bij Vlaamse gezinnen, om Oekraïense vluchtelingen op te vangen, is daarvan het trieste en ook nefaste gevolg. Want alle goede bedoelingen van vele Vlamingen ten spijt, het is niet hun taak om thuis vluchtelingen op te vangen. Noch is dit wenselijk gezien het risico op misbruik en gezien de zware psychosociale en financiële last die wekenlange tot waarschijnlijk maandenlange opvang met zich meebrengt.

Omdat via zulke thuisopvang ook ruim onvoldoende plaatsen kunnen worden gecreëerd, kijkt de federale regering ook naar de Vlaamse overheid en de lokale besturen, zoals Antwerpen. Die moesten nu plots halsoverkop vele tienduizenden opvangplaatsen creëren. Dit is dus een rechtstreeks gevolg van het feit dat de traditionele partijen geen onderscheid maken tussen echte vluchtelingen en nepvluchtelingen, en van dit land een paradijs hebben gemaakt voor illegalen en gelukszoekers uit de hele wereld, in de praktijk overigens vooral alleenstaande mannen.

Dat is niet alleen gruwelijk onrechtvaardig tegenover de echte vluchtelingen uit Oekraïne, het kost ook handenvol belastinggeld: op jaarbasis kost de huidige opvang van zo’n 30.000 nepvluchtelingen en gelukszoekers ons bijna een half miljard euro. Voor zover deze mensen werkelijk oorlog of geweld zijn ontvlucht, dienen ze te worden opgevangen in hun eigen regio, zodanig dat wij die schaarse middelen – belastinggeld van de Vlamingen – kunnen besteden aan echte vluchtelingen uit onze regio.

Mag ik er in dat verband toch ook op wijzen dat ontwikkelingseconoom Paul Collier (Universiteit Oxford) berekende dat met het geld dat wordt besteed aan één opvangplek bij ons, in de eigen regio maar liefst 135 mensen geholpen kunnen worden. Met andere woorden: een regering die toestaat dat nepvluchtelingen en gelukszoekers hier massaal worden opgevangen, laat talloze echte vluchtelingen in de steek.

Dit gezegd zijnde, de burgemeester had gelijk wanneer hij stelde, ik citeer: “De asielcentra van Sammy Mahdi zitten continu vol, en dan nog met mensen die geen recht hebben op asiel, dat is de essentie van de zaak.” Waarbij ik de niet onbelangrijke kanttekening maak dat dit ook onder N-VA-staatssecretaris Theo Francken het geval was.

Ook geef ik de burgemeester gelijk wanneer hij zei, ik citeer: “Veel Oekraïners komen nu bij huisjesmelkers terecht. En al die romantische verhalen over hoe die dan onze arbeidsmarkt gaan versterken, die komen zelden of nooit echt uit. Tenzij je het misschien eens anders had aangepakt: je had die moeten samenhouden, je had die geen geld moeten geven maar bed, bad en brood; je had scholen en voorzieningen kunnen opstarten in die collectieve opvang.” Einde citaat.

Ondanks het falende Vivaldi-beleid geven wij uiteraard onze volle steun om er samen met de burgemeester het best mogelijke van te maken voor iedere Oekraïense vluchteling.